საინტერესო დასკვნის გაკეთება შეიძლება ავსტრალიელი მეცნიერებისა და მათი ამერიკელი კოლეგების მიერ მიერ (Duke University Medical Center, ჩრდილოეთ კაროლინა, აშშ) ჩატარებული ერთობლივი კვლევის შედეგებზე დაყრდნობით. შესაძლოა, ის ნარკოტიკები, რომლებიც იწვევენ მიჩვევას, ტვინზე ზემოქმედებისათვის იყენებენ იმავე ნეირონულ შენაერთებს, რომლებიც ჩართული არიან მარილის გემოს აღქმაში.

ცნობილია, რომ ინსტინქტები შეიძლება მნიშვნელოვნად იცვლებოდეს ინდივიდუალური გამოცდილების დაგროვების კვალდაკვალ, რომლის გათვალისწინებაც ხდება ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებისას.

უფრო ადრე წამოწეული იყო თეორია, რომ ნარკოტიული დამოკიდებულება კონტროლდება იგივე ნეირონული ჯაჭვებით, რომლებიც იწვევენ ინსტინქტების ”გაშვებას”. აღნიშნული კვლევის დროს პირველად იქნა შესწავლილი მარილის მადის გენეტიკური რეგულაცია, რომელიც მიმდინარეობს ჰიპოთალამუსში. მეცნიერებმა აჩვენეს, რომ მარილის მადას არეგულირებს გენების იგივე ჯგუფი, რომლებიც მონაწილეობენ ოპიატებისა და კოკაინის მიმართ დამოკიდებულების ფორმირებაში. მარილის მადის სტიმულაცია საცდელ თაგვებში ხდებოდა რაციონში მარილის შეზღუდვით და ორგანიზმში ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის შეყვანით, რაც ზრდიდა ორგანიზმის მარილზე მოთხოვნილებას.

კვლევის წამყვანი სპეციალისტის ნეირობიოლოგიის პროფესორის ვოლფგანგ ლიტკეს განმარტებით, ცდების დროს გამოვლენილი იქნა მარილის მადის გენი-გადამრთველები. მეცნიერების გაკვირვება გამოიწვია იმან, რომ თაგვების მიერ მარილის ხსნარის მიღებიდან ათი წუთის შემდეგ ხდებოდა ამ გენების ”გამორთვა”. როგორც ცნობილია, სისხლის მიმოქცევაში მარილის შეწოვისათვის ბევრად მეტი დროა საჭირო.

ჯერჯერობით უცნობია, თუ როგორ ხდება ასე სწრაფად მარილის მადის სწრაფი დაკმაყოფილება. ევოლუციური თვალსაზრისით, ორგანიზმის მიერ მარილზე მოთხოვნილების სწრაფი დაკმაყოფილება ცხოველებს აძლევს საშუალებას, სწრაფად დატოვონ დარწყულების ადგილები, რაც ამცირებს მათზე მტაცებლური თავდასხმის ალბათობას.