დროის ხანგრძლივობა, რომელიც აითვლება მენოპაუზის დაწყების მომენტიდან, შესაძლოა იყოს უფრო მთავარი ფაქტორი ოსტეოპოროზის რისკთან მიმართებაში, პოსტმენოპაუზის პერიოდში მყოფ ქალებში, ვიდრე მენოპაუზის დაწყების ასაკი, იტყობინებიან თურქი მკვლევარები.
ოსტეოპოროზის რისკ-ფაქტორების განსაზღვრა და რისკის ჯგუფის ქალების იდენტიფიცირება პოსტმენოპაუზის პერიოდში, მნიშვნელოვანია მკურნალობის ოპტიმალური ტაქტიკის განსაზღვრისათვის, აღნიშნეს ანკარაში მდებარე ქალის ჯანმრთელობის სამეცნიერო-კვლევითი ჰოსპიტალის მეცნიერებმა.
მკვლევარებმა შეისწავლეს ძვლის მინერალური სიმკვრივის გაზომვის შედეგად მიღებული მონაცემები პოსტმენოპაუზის პერიოდში მყოფ, 2769 ქალში, რომლებსაც არ უტარდებოდათ ოსტეოპოროზის საწინააღმდეგო მკურნალობა ან შემცვლელი ჰორმონალური თერაპია.
შედეგებმა აჩვენა, რომ ოსტეოპოროზის გავრცელება გაცილებით მაღალი იყო იმ ქალებში, რომლებშიც მენოპაუზის ხანგრძლივობა აღემატებოდა 7 წელს, იმ პაციენტებთან შედარებით, რომლებშიც მენოპაუზა შედარებით გვიან დაიწყო (31,9% და 12,3%, შესაბამისად). მიუხედავად ამისა, მენოპაუზის დაწყება უფრო ახალგაზრდა ასაკში, წარმოადგენდა ოსტეოპოროზის რისკ-ფაქტორს მხოლოდ იმ ქალებში, რომლებსაც ეს პერიოდი 40 წლამდე ასაკში აღენიშნათ.
http://www.medlinks.ru
2008.11.05
